Een eeneiige drieling

Parlementair Nederland is in rep en roer. Nu de PVV in de peilingen virtueel de grootste partij van Almere is, komt zij krap zes dagen voor de verkiezingen met een nieuw hoofdthema: een totaal verbod op hoofddoekjes. Dit verbod moeten gelden voor alle gemeenteambtenaren en voor alle ruimtes en locaties in bezit van de gemeente of op enige wijze gemeentelijke subsidie ontvangen. En... de PVV is níet bereid tot enig compromis.

Media en locale politici duikelen over elkaar heen wanneer zij antwoord willen geven op de vraag of de PVV op deze manier wel of niet probeert bestuursverantwoordelijkheid te ontlopen.

Persoonlijk zal ik van deze laatste vraag niet bepaald wakker liggen. Pijnlijker vind ik dat in de ogen van de PVV moslima’s niet meer voor de overheid mogen werken, niet meer naar het gemeentehuis mogen om bijvoorbeeld een verhuizing door te geven, niet meer naar de bibliotheek mogen om een boek te lenen, niet meer als vrijwilliger op de basisschool van hun kinderen mogen werken en niet meer hun kinderen op het sportveld mogen aanmoedigen.

Pijnlijk vind ik dat de PVV moslima’s aan de ene kant wegzet als slachtoffers van “dat fascistische boek de Koran” en tegelijk pleit voor een vorm van sekse-apartheid door diezelfde moslima’s buiten de samenleving te plaatsen.

In een hoofdartikel in de New York Times wordt uitgehaald naar de Nederlandse regering en naar de PvdA die “beklagenswaardig kortzichtig” zou zijn. Ons land zou “zichzelf en al zijn bondgenoten verzwakken door alleen uit Afghanistan te vertrekken”.

Persoonlijk zal ik van deze laatste opmerking niet bepaald wakker liggen. Pijnlijker vind ik wat er afgelopen jaren in Afghanistan is gebeurd. In haar haat tegen ‘het rode gevaar’ steunde Westerse landen de Taliban in haar strijd tegen de Sovjet-Unie. Met steun van het Westen kwam de Taliban aan de macht. Nadat de Taliban na 9/11 een onbetrouwbare partner bleek, werd het land naar de Middeleeuwen teruggebombardeerd. We ‘moesten’ wel. Met onze opbouwmissie en de ‘Dutch approach’ gingen we democratie brengen, maar vooral de Afghaanse vrouwen bevrijden. Hoeveel scholen we inmiddels wel niet gebouwd hebben lees ik helaas niet in de media.

Pijnlijk vind ik wat ik wél lees in de media. Voormalig Taliban-lid Karzai is met Westerse steun en kiesfraude president geworden en heeft in april 2009 een wet aangenomen waarbij vrouwen toestemming van hun man nodig hebben om werk te zoeken, naar de dokter te gaan of het huis te verlaten. Daarnaast werd een wet ingevoerd die vrouwen verplicht om minimaal eens per vier dagen seks met hun man te hebben. Feitelijk komt dit neer op legalisering van verkrachting. Een ‘bevrijdingsoorlog’ die op papier niks van doen had met geopolitieke belangen, maar enkel met de bevrijding van het Afghaanse volk en in het bijzonder de moslima’s, komt in de praktijk neer op een vorm van sekse-apartheid die dezelfde moslima’s rechteloos maakt en volledig buiten de samenleving plaatst.

Hoezeer Westers imperialisme en racisten als Wilders en consorten beweren de strijd aan te gaan met religieus fundamentalisten en op te komen voor de bevrijding van moslima’s, in de praktijk fungeren ze samen met de fundamentalisten als een eeneiige drieling. Hun dagelijkse politiek leidt tot uitsluiting en uitbuiting van degene die ze beweren te steunen. Samen werken ze aan de invoering van sekse-apartheid, met de religieus fundamentalisten als lachende derde partij.