Coupé nummer 6

Gezien op de Finse tv afgelopen week: Hytti nro 6 en ik raad de film aan aan iedereen die zich de moeite wil getroosten om een iets breder beeld te krijgen van wat er aan de randen van Rusland gebeurt.

De Volkskrant noemde de rolprent ontroerend (*). Dat is ie ook wel, maar ik zou hem vooral verhelderend willen noemen. Hij geeft een goed beeld van de onderlinge banden tussen de mensen achter het voormalige IJzeren Gordijn.

Voor de onvoorbereide kijker lijkt de film gemaakt door Russen en voor een Russischtalig publiek. Hij is helemaal in Rusland gedraaid, en bijna geheel Russisch gesproken. In de aftiteling bedanken de makers ook een Russisch ministerie voor bewezen diensten.

Maar de titel van de film is Fins, de regisseur en de vrouwelijke hoofdrol zijn Finnen, en het boek waarop Hytti nro 6 is gebaseerd is Fins.

Dat boek is alweer van 2011. Het is geschreven door Rosa Liksom (synoniem voor Anni Ylavaara). De auteur is afkomstig uit het noorden van Finland, een landstreek die door de rest van Finland vaak niet voor vol wordt aangezien.

In haar boeken maakt ze veel gebruik van het dialect van haar geboortestreek. In haar recente werk gaat ze het taboe van de oorlogskinderen te lijf: veel kinderen in wat wij als Lapland kennen zijn geboren uit Duitse vaders, een erfenis van de Tweede Wereldoorlog.

Ook Hytti nro 6 gaat over een verbintenis die er eigenlijk niet zou mogen zijn. Die tussen Finland en Rusland. Finland heeft in de brand die het Ukrains-Russische conflict in de regio aanstak, het Navo-lidmaatschap aangevraagd. Daarmee heeft het diepe banden met Rusland doorgesneden.

Deze film vertelt ons hoe diep die banden zijn.

(*) De recensie werd een week voor de ontbranding van het conflict Ukraine-Rusland geschreven... Men moet er niet aan denken dat deze film het laatste gezamenlijke project van Russische en Finse filmmakers bleef...